Στην σιωπή είναι όμορφα αλλά κάνει κρύο. 55 ημέρες στο σκοτάδι της απομόνωσης ήταν αρκετές και δεν θέλω να τα περάσω ξανά. Πόσο πολύ επιθυμούσα να είχαν αλλάξει όλα, όσα άφησα πίσω από την βαριά πόρτα της σιωπής μου. Τίποτα όμως δεν άλλαξε, τίποτα!
2 Άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο ναυάγιο της Σαντορίνης. Κάποιοι άλλοι πλούτιζαν την ίδια στιγμή με χρήματα των Ελλήνων μέχρι που κάποιος δεν άντεξε την απόλαυση και τα ξέρασε σαν να είχε σκάσει από το πολύ αρνί του Πάσχα. Τότε άρχισε ένα τρελό πήγαινε-έλα των γνωστών δημαγωγών στα γνωστά τηλεοπτικά φαγάδικα της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης σάρκας. Από την μία εξηγούσαν όλο "Σοφία" πώς έστησαν, αυτοί που το "έστησαν" το "ναυάγιο" και από την άλλη πάλι εξηγούσαν πώς οι άλλοι έστησαν το άλλο "ναυάγιο" με τα χρήματα του "Ελληνικού Δημοσίου" και όλα αυτά για ένα σκοπό και μόνο! "ΤΗΝ ΚΟΝΟΜΑ" που λέει και ο απλός, λαϊκός πλην τίμιος εργάτης. Όπως λέει και το τραγούδι των αγαπημένων μου "Depeche Mode" Everything counts in Large amounts δηλαδή στα Ελληνικά: "Το πολύ έχει Αξία"!!! Τι δεν αξία σε αυτή την χώρα, ε; Το πολύ ψέμα; Το πολύ θέαμα; Το πολύ δήθεν; Το πολύ κλέψιμο; Το πολύ τα δικαιώματά μου; Το πολύ Εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία; Το πολύ κλάμα; Το πολύ δεν βαριέσαι; Το πολύ Έλα μωρέ; Το πολύ το δίκιο του εργάτη; Το πολύ αυτοί είναι άχρηστοι αλλά εμείς τα ξέρουμε Όλα; Το πολύ αν ήμουν εγώ Πρωθυπουργός για μία ημέρα; Το πολύ πολύ να αλλάξει ο Μανωλιός και να φορέσει τα ρούχα του αλλιώς... Ε και; Η Άνοιξη μας σιχάθηκε και με στεγνά από δάκρυα μάτια που είπε: Φεύγω δεν αντέχω άλλο αυτή την αηδία. Πριν προλάβω να σκεφτώ τι να πώ να ο τύπος με το μαυρισμένο κορμί και τις ρακέτες στα χέρια ήρθε και έστρωσε την πετσέτα του δίπλα μου και μου συστήθηκε.. Ονομάζομαι Καίρης, Κάλο-καίρης, παίζεται ρακέτες κύριε; Ξέρετε, μόλις ήρθα και θα μείνω στην χώρα σας για τους επόμενους 5 μήνες. Παραλία, καυτός ήλιος πολύ λάδι, πολύ make-up, πολύ κινητό τηλέφωνο, πολύ "frappe" και πολύ γοητεία. Και μην ξεχνάτε...Μην αφήνετε τα σκουπίδια σας στην παραλία, έχουμε πολλά!!! Για να χαρούμε όλοι τις καθαρές παραλίες μας και αυτό το καλοκαίρι! Όλη η Ελληνική κοινωνία, όλοι πολύ ταλαίπωροι και πολύ στιβαγμένοι σε 50 μέτρα γη για μία θέση στον ήλιο! Τα μάτια μου κουράστηκαν μέσα στο φως της νύχτας. Τόσο καιρό στο σκοτάδι έχω γίνει ευαίσθητος. Θα συνηθήσω όμως σιγά-σιγά και θα τα λέμε κάθε νύχτα, είναι θέμα χρόνου. Φιλιά για αυτούς που τους έλλειψα και πολλά φιλιά για αυτούς που δεν τους έλλειψα καθόλου. Καληνύχτα Άνθρωποι!!! Φτου ρε! Ξέχασα να πώ για την ΤΣΙΡΚΟ+ΒΙΖΙΟΝ που ισούται με πολλά εκατομμύρια SMS/Ευρουδόλεφτα, αλλά μην ανησυχείτε θα τα πούμε σύντομα.
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!
