ΙΣΧΥΡΟΙ ΑΝΕΜΟΙ ΠΝΕΟΥΝ

Ισχυροί άνεμοι πνέουν σε όλη την χώρα. Βροχές , κρύο συννεφιά. Είναι όμως δυνατόν αυτά τα φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν κάθε χρόνο να γίνονται συνέχεια η Μεγάλη είδηση; στα χαζοκούτια αυτής της Μεγενθυμένης χώρας. Παντού βασιλεύει η υπερβολή, η μεγένθυση, η παραμόρφωση.
Παραμορφωμένοι δημοσιογραφιάδες, παραμορφωμένοι πολιτικοί, παραμορφωμένοι πολίτες. Όλα πίσω από ένα μεγενθυντικό φακό. Πανικός γιατί θα βρέξει, πανικός γιατί θα χιονίσει, πανικός γιατί θα κάνει ζέστη, πανικός γιατί φυσάει, πανικός μεγενθυμένος γιατί μόνο ο πανικός πουλάει. Δυστυχώς όλοι τους μιλούν μέσα από μεγενθυντικούς φακούς. Η χαρά, το μίσος, το πρόβλημα, οι αντιδράσεις, οι επιπτώσεις, τα λόγια, τα συναισθήματα, οι πράξεις, ακόμα και το Ψέμα, όλα παραμορφωμένα και υπερβολικά φωτισμένα έτσι ώστε να δημιουργούν πίσω τους Τεράστιες σκιές που εκεί βρίσκουν καταφύγιο οι τυφλοπόντικες αυτής της Ένδοξης χώρας και από εκεί εξορμούν για το επόμενο πλοίο του Μεγάλου γεγονότος που χτίζουν καρτερικά και που θα τους φέρει την πολυπόθητη δημοσιότητα και την παραμορφωμένη προβολή στα μάτια των απλών αλλά παραμορφωμένων θεατών, τηλεθεατών, τυφλών, κωφών και όποιων άλλων έχουν εξάρτηση από το χαζοκούτι και τις φυλλάδες που σφίζουν από αλήθεια ή ηλίθια σκέψη, από κατευθυνόμενη ή τηλεκατευθυνόμενη κρίση και από τις προσφορές των CDs, DVDs, διαφημιστικών τόνων χαρτιού. Πηγαίνεις για να αγοράσεις πέντε γραμμές (Όχι κοκαΐνης προς Θεού) ενημέρωσης και καταλήγεις με 2 ίσως 2,5 κιλά σκουπιδιών που τελικά δεν έχουν τίποτα φαγώσιμο για το νού του πεινασμένου Έλληνα για μόρφωση, γνώση, επιμόρφωση, έγκυρη πληροφορία. Τελικά οι ισχυροί άνεμοι έριξαν κάτω δένδρα, πινακίδες διαφημιστικές, πινακίδες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας και κράτησαν στα λιμάνια αρκετά πλοία των ακτοπλοϊκών γραμμών. Ε και; Είναι η πρώτη φορά; Ήταν η δεύτερη φορά ή θα είναι η τελευταία; Και να μην ξεχάσω! Πλησιάζει το Άγιο Πάσχα για εμάς τους Χριστιανούς και προετοιμάζεται από τους τυφλοπόντικες με Μεγάλη προσοχή ο Πανικός για τα σχετικά με το Πάσχα και τις Άγιες ημέρες της Νηστείας τρόφιμα και άλλα. Προετοιμαστείτε για την επερχόμενη καταιγίδα Πανικού και Ψευτοφόβων και οδυρμών στο γυαλί και το χαρτί των γνωστών δακρύβρεχτων γραβατομένων με τους παχυλούς μισθούς που θα αγωνιούν πόσο θα πάει το κατσίκι και αν θα έχει ο Έλληνας αρκετά για να ετοιμάσει το Πασχαλιάτικο τραπέζι. Θα ανησυχούν όπως και πέρυσι και πρόπερσι και 15 χρόνια πριν και μέχρι εκεί που θυμάμαι τον εαυτό μου, 35 και πλέον χρόνια, πάντα όμως γραβατομένοι και σίγουρα χορτάτοι και παραμορφωμένοι ως γνήσιοι απόγονοι του Εφιάλτη.

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ

Οι καρδιές χτυπούν, τα μάτια παίζουν, οι εικόνες περνούν από το πίσω μέρος του εγκεφάλου αφήνουν τα μηνύματα που κουβαλούν και χάνονται μέσα στον σκοτεινό θάλαμο του κρανίου. Πρωί Σαββάτου και ο ήλιος είναι ψηλά. Zεστός, λαμπερός και φιλικός συνεχίζει την πορεία του. Η θάλασα ήρεμη κουβαλά στις ράχες της βάρκες, βαρκούλες, μικρά ή μεγαλύτερα πλοιάρια, ακριβά ή φτηνά. Η παρέα είναι καλή και ο καφές πίνεται με αργό ρυθμό αφού ο λόγος δίνει και παίρνει. Οι σχέσεις των ανθρώπων έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στην κουβέντα. Είναι φανερό ότι όπως το γυαλί όταν σπάσει δεν θα γίνει ποτέ όπως ήταν πριν έτσι και μιά σχέση που σπάει δεν θα γίνει ποτέ όπως ήταν πριν. Πολλοί παράγοντες δεν το θέλουν και προσπαθούν για να μείνουν τα συντρίμια σκόρπια και τελικά φαίνεται να το επιτυγχάνουν. Χτυπά το κινητό, το συναίσθημα, η ένταση από το σπασμένο γυαλί είναι αισθητά. Ο φίλος μου φαίνεται ενοχλημένος και μιλά απότομα. Απότομα τερματίζεται και η συνομιλία του. Δίπλα μου κάθεται ένα ζευγάρι φίλων που δεν έχει φτάσει στο ράγισμα ή το σπάσιμο και εύχομαι να μην φτάσουν ποτέ. Τελικά τι θέλουμε; Έρωτα ή ερωτική πράξη; Τι ακριβώς μας λείπει; Ο Ανθρωπος για να συμβιώσουμε ή η Ανθρώπινη διαβίωση; Τι θα μας κάνει ευτυχισμένους; Η ποσότητα ή η ποιότητα; Σε ποιόν δεν μπορούμε να αντισταθούμε; Στο Πνεύμα ή στην Σάρκα; Είναι σίγουρο ότι, όταν δεν απειλούμαστε από τις καιρικές συνθήκες και το σώμα αισθάνεται άνετα τότε αρχίζουμε την φιλοσοφία, την παραφιλολογία, τον σκεπτικισμό και την αμπελοφιλοσοφία αναζητώντας απαντήσεις στα πανάρχαια ερωτήματα του είδους των Ανθρώπων. Ενώ τα άλλα είδη αυτού του πλανήτη συνεχίζουν το αιώνιο αγώνα τους για επιβίωση. Αίσχος και Οργή για αυτούς που σκοτώνουν τα δελφίνια σε ετήσια γιορτή στις Σκανδιναβικές χώρες, για αυτούς που σκοτώνουν ζώα για να ντύσουν με γούνες τις γυμνές από μυαλό και συναισθήματα κυρίες του κόσμου, για αυτούς που θεωρούν άθλημα το κυνήγι των ζώων και πτηνών του Ουρανού και για όλους αυτούς που έχουν αρωστημένα συμπλέγματα ανωτερότητας που τα εκφράζουν σκότωνοντας με διάφορους τρόπους μικρά ζώα των πόλεων. Όταν ήμουν μικρός πίστευα ότι όλα τα ζώα έχουν ψυχή όπως οι Άνθρωποι. Τώρα πιστεύω ότι έχουν ψυχή και πόνο που τους προκαλεί αυτή η διαρκής και απρόκλητη επίθεση που δέχονται από εμάς τους Ανθρώπους. Σεβασμός για κάθε μορφή ζωής και Αγάπη για τους συνεπιβάτες μας στο όχημα που λέγεται "πλανήτης Γη". Το μόνο "έγκλημά" τους είναι ότι δεν μιλούν με τον ανθρώπινο λόγο. Αγαπήστε τα Ζώα είναι οι μόνοι Τωρινοί, Μελλοντικοί και Παντοτινοί Φίλοι μας...

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!