Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΖΗΤΙΑΝΑ



Με λύπη και πάλι οι εικόνες από τους εμπορικούς δρόμους της πόλης μας θυμίζουν το είδος της φτήνιας που μας διακρίνει ως Έλληνες. Κάποιοι που διεκδικούν επέλεξαν αυτές τις ημέρες, όπου το Γιορτινό κλίμα με τα χίλια βάσανα έχουν στήσει κάποιοι, να χαλάσουν την εικόνα της γιορτής της Αγάπης. Τόνοι σκουπίδια δεξιά και αριστερά των δρόμων δένουν πανέμορφα με τις στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων και ο κόσμος να περπατά ανάμεσα τους κρατώντας την όποια τσάντα από τα ψώνια που έχει κάνει. Και όλα αυτά στην Ευρωπαϊκή πόλη που γέννησε τον Πολιτισμό χιλιάδες χρόνια πριν. Αν θέλεις να διεκδικήσεις θα πρέπει να το κάνεις με Σεβασμό, Πολιτισμό και πάνω από όλα με Ήθος, αλλιώς δεν διεκδικείς αλλά εκβιάζεις και στην περίπτωση που αναφέρουμε "Βιάζεις" την Ψυχή και το Πνεύμα των συμπολιτών και επισκεπτών γιατί έτσι πιστεύεις ότι θα αποκτήσεις τα διεκδικούμενα. Πόσο λίγη είναι αυτή η πρακτική και πόσο Πρόστυχη αυτή η σκέψη! Όλα για την προσωπική ικανοποίηση και τίποτα για αυτή την Πόλη, αυτούς τους συμπολίτες, τις ημέρες που έρχονται, το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Είναι δυνατόν να μην υπήρξε άλλη στιγμή για διεκδίκηση, για αγώνα, για πίεση των διοικούντων; Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή; Τώρα θα δείξουμε για πολλοστή φορά πόσο Άθλιος λαός έχουμε καταντήσει; πόσο μεγάλο έλλειμμα Δημοκρατίας υπάρχει σε τούτη την χώρα; Ο ΛΙΓΟΤΙΣΜΟΣ που έχω καθιερώσει ως νέο Ελληνικό όρο είναι αυτός που βασιλεύει στην χώρα μου, στην πόλη μου, στην καθημερινότητά μου, γύρω μου. Εμείς οι Λιγοτισμένοι Έλληνες ας γυρίσουμε τις σελίδες της Κληρονομιάς μας πίσω για να δούμε πως τιμούσαν οι πρόγονοί μας τον Πολιτισμό, την Δημοκρατία, τον Σεβασμό, την Αξιοπρέπεια, το Ήθος ακόμα και όταν αγωνίζονταν και όταν διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Ήμαρτον Θεέ μου! πόσο Φτωχοί και Άθλιοι πρέπει να είμαστε για να τα έχουμε χάσει όλα; Για να ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ; Μια πόλη που προσπαθεί να ντυθεί στα γιορτινά της, ακόμα και αν διατρέχουμε μια κρίση  χωρίς τέλος και κάποιοι επέλεξαν την Αηδία, την βρωμιά και τα σκουπίδια ως σύμμαχό τους για να διεκδικήσουν ότι επιθυμούν ή δικαιούνται (μικρή η σημασία). Ας δώσουν οι Διοικούντες την λύση γρήγορα, άμεσα γιατί η Βασίλισσα φαντάζει σαν την βρώμικη ζητιάνα και δεν το αξίζει καθόλου!!!Και η διαστροφή διαστροφή. Οι υπεύθυνοι της Καθαριότητας αυτοδιορίζονται ως υπεύθυνοι της Βρωμιάς για να διεκδικήσουν τα όποια επιθυμούν.


ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ


Κυρίες και Κύριοι ΟΛΟΙ περιμένουμε την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ αλλά αυτό που βιώνουμε τούτη την εποχή είναι η ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ!!! Ωραία, το εντοπίσαμε αλλά δεν το γνωρίζουμε καλά το θέμα. Για ποια Χρεωκοπία μιλάτε εσείς και για ποια μιλώ εγώ; Εδώ και 30 χρόνια κάποιοι από εδώ και κάποιοι από εκεί και τελικά όλοι μαζί φτιάξαμε ένα κόσμο για να ζήσουμε όπου δεν ήταν πραγματικός ήταν εικονικός και επικίνδυνος. Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 άρχισε το συνθετικό χρήμα και ο συνθετικός τρόπος ζωής να απλώνεται παντού και ελάχιστοι ως κανένας δεν αντιστάθηκε. Είχαμε 100 δραχμές στην τσέπη και ξαφνικά βρέθηκαν οι Καλοθελητές, Εύσπλαχνοι Τραπεζικοί οργανισμοί να μοιράζουν δεξιά και αριστερά τον όλεθρο σε σχήμα παραλληλόγραμμο και πλαστική δομή. Πέθανε το ο γέρων Μετρητοίς για να γεννηθεί το Θείον βρέφος Πίστωση χωρίς τέλος. Και να που οι 100 δραχμούλες έγιναν Χιλιάδες, πολλές χιλιάδες, εκατομμύρια και πάει δίχως τέλος κατευθείαν στην Κόλαση που θα ζήσουμε από τώρα και στο εξής. Όλοι χαρούμενοι, όλοι έτοιμοι να κάνουμε πραγματικότητα και τα πιο τρελά όνειρά μας. Ευημερία για πολλούς λέει το ημερολόγιο στις αρχές του 90. Κανένας δεν ήθελε να ασχοληθεί με το Μέλλον που ερχόταν σαν Τυφώνας και ήταν σίγουρο ότι θα έλθει. Τα Μαθηματικά όσο ψυχρά και αν φαντάζουν είναι τα μόνα Αληθινά σε ένα κόσμο που έχει ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕΙ!!! Σε αυτό το σημείο ακριβώς είναι το πρόβλημα που όλοι μα όλοι νιώθουμε να μας πνίγει λίγο ως πολύ. Έχουμε χρεωκοπήσει ως Άνθρωποι πρώτα και μετά ως Οικονομικά όντα. Ο Ανθρωπισμός, το Φιλότιμο, η Αξιοπρέπεια, η Εγκράτεια, η Πίστη σε Ιδανικά, ο Σεβασμός, η Ειλικρίνεια, η Ευαισθησία, η Αγάπη για την μάνα Φύση, η Υποχρέωση, η Ανιδιοτέλεια, η Αισιοδοξία, Ντροπή, όλα αυτά τα χάσαμε!!! έγιναν καπνός και έλειψαν από μέσα μας. Αυτό σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ. Δεν μας έμεινε τίποτα και αντί να σχεδιάσουμε τους τρόπους για να βρούμε και πάλι αυτά που είχαμε χάσει ως Άνθρωποι τι κάναμε; Τι κάναμε; Σχεδιάσαμε τον Συνθετικό Όλεθρο ταΐζοντας την Χρεωκοπημένη Ψυχή μας με Χρήμα το οποίο δεν μας ανήκε, δεν υπήρχε, δεν ήταν αυτό που μας έλειπε τελικά. Τώρα; Σπείραμε θύελλες και θα θερίσουμε τον ΟΛΕΘΡΟ!!! Θέλαμε αυτοκίνητα πολυτελή, εξοχικά, κατοικίες δεύτερες και τρίτες, πολυτελείς διακοπές, Διασκέδαση όλη την εβδομάδα, Πιστωτικές απλόχερα δοσμένες ακόμα και αν δεν είχες την Μαθηματική εξίσωση (Ετήσιο εισόδημα) να τις αντέξεις, πράγματα που τα έζησα την δεκαετία του 90. Μας έδωσαν και άλλα, αυτό που λέγεται Διακοποδάνειο το θυμάστε; Όταν είχα δεί και ακούσει πρώτη φορά την τηλεοπτική διαφήμιση είχα πετάξει έξω από τα όριά μου γιατί αισθάνθηκα τον Τρόμο και την Απόγνωση αυτών των Ανθρώπων που θα το έπαιρναν. Σκεφτόμουν, πόσο πολύ έχουν την ανάγκη των διακοπών που ρισκάρουν το Οικονομικό μέλλον τους σε τόσο μεγάλο βαθμό. Και φυσικά η Αγανάκτησή μου για τους Καλοθελητές Τραπεζικούς Εφιάλτες (Τις γνωστές Τραπεζαρίες) ήταν στο ανώτερο σημείο αφού έβλεπα ότι θα πουλήσουν τα πάντα για να σε μηδενίσουν, να σε χρεωκοπήσουν. Η Οικονομική Χρεωκοπία είναι και αυτή σίγουρη και η μόνη ορατή σαν τα Μαθηματικά, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Η εξαθλιωμένη Ψυχή μας δυστυχώς παραμένει εξαθλιωμένη, η Δανεική τσέπη μας δυστυχώς παραμένει ΑΔΕΙΑ περισσότερο από ποτέ και το Μέλλον μας δυστυχώς δεν είναι Άγνωστο!!!

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΑΝ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΟΥΣΑΜΕ ΑΛΥΠΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΓΥΡΙΣΜΟΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΚΟΡΜΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΣΑΣ.


ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΟ


Ο άνθρωπος δεν έχει όρια. Με όλα αυτά που του πετούν στα μάτια και τα αυτιά έχει πάθει "Vertigo". Έχει χάσει το μέτρο και τον ορίζοντα. Το πάνω βλέπει κάτω, το δεξιά αριστερά, το εμπρός πίσω. Δεν μπορεί να αναπνεύσει χωρίς να χρωστά δεν μπορεί να κοιμηθεί δίχως χάπια, δεν μπορεί να αγοράσει και του πλασάρουν στην "μούρη" αυτά που δεν μπορούν ρε γαμώτο, δεν μπορούν να αποκτήσουν. Δύσκολοι καιροί, άδειες τσέπες, ηθικό ανύπαρκτο, όνειρα θαμμένα στην άμμο, λόγια πολλά και οι Άλλοι αέρας στα πανιά τους, όλα πρίμα και ελάτε ρε να σας ξεζουμίσουμε, να στεγνώσετε τόσο πολύ που θα σπάτε σαν τα μπισκοτάκια μέσα στην τσέπη του παιδιού. Ακόμα δεν καταλάβατε ε; Ακόμα δεν έχετε ανέβει στο τραινάκι του τρόμου που σας προσφέρω; Αν δεν κάνω λάθος τα Χριστούγεννα για τους Χριστιανούς είναι την 25/12 κάθε χρόνο. Λογικά 15 ημέρες πριν ας αρχίσουν οι σκέψεις για καινούργια ρούχα, δώρα στα αγαπημένα πρόσωπα, πού θα γλεντήσουμε, με ποιούς, σωστά; Εσείς θέλετε να πάτε λίγο πιο πίσω, εντάξει να πάμε πιο πίσω. Αλλά πόσο ρε Απίθανοι; Από την 10/11 να κοιτάμε αυτά που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε για να ευτυχήσουμε, γιατί ρε; γιατί να γεμίσει δάκρυα η ψυχή μας που κάθε φέτος και χειρότερα, κάθε φέτος και νέες υποσχέσεις, κάθε φέτος τα ίδια χάλια, κάθε φέτος η θλίψη των Χριστουγέννων να φωλιάζει στην καρδιά μας. Για τα ορφανά παιδιά, τα πεινασμένα αγγελούδια αυτού του Κόσμου, τα διψασμένα παιδιά της Αφρικής μόνο κάποιες χαζό καρτούλες και μετά πάλι τίποτα μέχρι του χρόνου τα ίδια; και εγώ να είμαι με το χαζό, ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπο γιατί οι ΛΑΛΑΚΕΣ μου πλασάρουν τα Χριστούγεννα από τον Νοέμβριο. Στολίζουν τα πάντα για να δημιουργήσουν λέει Γιορτινή ατμόσφαιρα και να πάει ο κόσμος για ψώνια. Λες και αυτό μας έλειπε, έχουμε γεμάτες τσέπες αλλά όχι κέφι. Και τελικά εγώ είμαι ένας ακόμα δυστυχής που δεν το έχω καταλάβει ακόμα, δεν έχω καταλάβει πόσο Θύμα με θέλουν και πόσο βλάκα με νομίζουν. Γιατί ρε Ατσίδες σπαταλάτε τόσα λεφτά για στολίδια, λαμπιόνια, φανφάρες και πλαστικούρες και δεν μαζεύετε όλοι μαζί οι Μαγαζάτορες το λεφτό για να ταΐσετε τα παιδιά που πεθαίνουν της πείνας και της δίψας. Σπαταλάτε για να πλουτίσετε ακόμα λιγουλάκι ε; Και; πώς θα έλθω εγώ στο μαγαζί σου φίλε μου να αγοράσω; με τί; με τα λεφτά της Μονόπολης; Με φασόλια που παίζαμε μικροί την Πρωτοχρονιά το 31; Αφού οι Αφεντάδες θα δώσουν τον 14 μισθό την 15/12 εγώ τι να έρθω να κάνω έξω από την βιτρίνα σου; Να ξερογλύφομαι και να φτιάχνω το μαλλί στον πεντακάθαρο τζάμι σου; Πάνε οι εποχές που μοιράζανε το Πλαστικό χρήμα με το κιλό και το τετραγωνικό μέτρο οι Τραπεζαρίες και ερχόμουν να τα σηκώσω όλα, όσο και νωρίς να μου άρχιζες το Δούλεμα των Εορτών. Τώρα, κλείσαν τα παντζούρια, μέσα τα κεφάλια, σβήσαν τα βεγγαλικά, σκοτάδι έξω και μέσα στην αυλή μας. Και εσύ ρε Μαύρε μου ξεροσταλιάζεις στο κατώφλι και περιμένεις τα θυματάκια έστω και με μυξο κλαμένα παζαράκια να πάρουν κάτι. Ξέρω, είσαι και εσύ γνωστός της Τραπεζαρίας και σε βόλεψε τότε που είχες όνειρα, σχέδια για δουλειές και τώρα, σου στέλνει ξυραφάκια λέγοντας "Κόψε τον λαιμό σου αλλά εγώ θέλω τα αργύρια πίσω και με το παραπάνω, αλλιώς...". Βουλιάζουμε όλοι μαζί και δεν το έχετε καταλάβει, ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!! Γίναμε μούσκεμα και μας πειράζουν οι σταγόνες; Πέσαμε στην φάκα και μας φταίει το τυράκι; Ελάτε τώρα Κύριοι!!!! Σοβαρευτείτε και στρώστε το τραπέζι σας με ότι έχετε στην Ανθρωπιά, την Φτωχή Ψυχής μας και την Νιότη μας που φεύγει και πίσω δεν γυρίζει. Έλεος! ζήστε την κάθε στιγμή στην ώρα της και μην ψάχνετε τον Κρυμμένο Θησαυρό, δεν υπάρχει... ΨΑΞΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΣ!!!!!! ΕΧΕΤΕ ΧΑΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΑΣ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΑΣ!!!!και δεν ξέρετε που βαδίζετε και που θα φτάσετε...

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ


Ο άνθρωπος που ανοίγει το παράθυρο του αυτοκινήτου και πετά το κουτί του αναψυκτικού έξω ψηφίζει.
Ο κύριος με το φτηνό κουστούμι και το φάκελο γεμάτο με έγγραφα που βγαίνει από την Πολεοδομία αφού λάδωσε για την άδεια οικοδομής ψηφίζει.
Η μάνα που δουλεύει χωρίς ασφάλιση και δεν το καταγγέλλει ψηφίζει.
Αυτός εκεί ο νεαρός που μιλά στο κινητό του ενώ οδηγεί απρόσεκτα μέσα στις γειτονιές ψηφίζει.
Ο αγρότης με τα λίγα στρέμματα που περιμένει την θεομηνία για να αποζημιωθεί και να βγάλει το εύκολο χρήμα ψηφίζει.
Ο φοιτητής που σπάει τα θρανία του Πανεπιστημίου και καίει ότι βρει μπροστά του για να δείξει την οργή του ψηφίζει.
Ο επιχειρηματίας που δηλώνει τα μισά από τα κέρδη του ψηφίζει.
Ο ιδιοκτήτης καταστήματος που δεν εκδίδει αποδείξεις με αντάλλαγμα την έκπτωση ψηφίζει.
Ο υπάλληλος του Δημοσίου που δεν σέβεται ούτε την δουλειά του είτε τον Πολίτη και τα δικαιώματά του ψηφίζει.
Ο συνδρομητής που αλλάζει το κινητό του κάθε 6 μήνες και παραπονείται για την ανεργία ψηφίζει.
Ο νέος που κάθεται στην καφετέρια με τις ώρες πίνει τον πανάκριβο φραπέ του και καπνίζει χωρίς να σέβεται τον διπλανό του ψηφίζει.
Αυτός ο ιδιοκτήτης αυτοκινήτου που αγοράζει το μεγαλύτερο τζιπ για να δείξει την υπεροχή του και κορνάρει εκνευριστικά για την κίνηση στους δρόμους ψηφίζει.
Εκείνος ο αναβάτης μηχανής που φέρει το κράνος του για να προστατεύει τον αγκώνα του ψηφίζει.
Ο ιατρός που επιβάλλει το λειτούργημά του αμειβόμενος με δώρα ψηφίζει.
Ο δικηγόρος που χρηματίζεται για να αθωώσει τον πραγματικό ένοχο και να καταδικάσει τον αθώο ψηφίζει.
Ο δάσκαλος που διδάσκει υποτονικά και κάνει εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα στους μαθητές του ψηφίζει.
Η πωλήτρια του διπλανού καταστήματος που σπαταλά όλο τον μισθό της στα καλλυντικά, τα τσιγάρα και μένει με τους γονείς της ψηφίζει.
Ο άνεργος που επιλέγει μόνο τις πολύ καλές δουλειές με τα περισσότερα χρήματα και τις λιγότερες ώρες απασχόλησης ψηφίζει.
Όποιος υπόσχεται ότι μπορεί να αλλάξει αυτή την χώρα ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΝΤΡΟΠΗΣ, ΓΙΑΤΊ;
Γιατί όλοι οι παραπάνω που ψηφίζουν και πολλοί άλλοι ακόμα ψηφίζουν αυτούς που θα διατηρήσουν την κατάσταση ως έχει έτσι ώστε να συνεχίσουν αυτοί οι πολίτες
αυτό που έκαναν και πριν. Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε...
ΟΣΟ ΠΙΟ ΡΗΧΟ ΦΤΙΑΧΝΕΤΕ ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΑΡΓΑ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙΤΕ. Η ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΟΛΥΜΠΙ!!

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

ΣΕ ΕΝΑΝ ΩΚΕΑΝΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ


Σε λίγες ώρες από τώρα το Βασίλειο των Πολλών θα δεχθεί ένα καίριο χτύπημα, ένα πλήγμα. Παράδοση δεκάδων χρόνων θα σπάσει. Ένα ολόκληρο κράτος έχει προετοιμαστεί, έχει δώσει τις κατευθύνσεις, τις οδηγίες, τις συμβουλές προς όλους για να αρχίσει η άνευ όρων Παράδοση, δίχως παρατράγουδα, δίχως αιματοχυσίες και τσακωμούς, δίχως πολλές αντιστάσεις και αναστολές. Όλοι γνωρίζουν τι θα κάνουν, πως θα κινηθούν, ποιά είναι τα δικαώματά τους και οι υποχρεώσεις τους, τα πάντα έχουν οργανωθεί έτσι ώστε να κυλήσει το νερό στο αυλάκι χωρίς να ξεχειλήσει κανένα ΜΥΑΛΟ, χωρίς να παρεκτραπεί κανένα ΧΕΡΙ και χωρίς να πλημυρίσει καμία ΨΥΧΗ από αγανάκτηση. Η αυστηρή Πειθαρχία που διακρίνει αυτούς τους πολίτες είναι ο εγγυητής της αναίμακτης Ήττας για τους Πολλούς και η Πρώτη Παρθένα Νίκη για τους Ολίγους,χωρίς μια σταγόνα αίματος. Εγώ ανήκω στους Όλίγους που όλα αυτά τα χρόνια έχω υποστεί την βρωμιά και την αναίδεια των Πολλών που χωρίς να σκεφτούν σχεδόν ποτέ με βάζουν στην διαδικασία να υποστώ την βρωμιά και την άσχημη εμπειρία που για αυτούς είναι απόλαυση, ξαλάφρωμα, στιγμή ηρεμίας, ανάγκη εκτόνωσης, κίνηση νευρικότητας, πράξη συνήθειας, επίδειξη μαγκιάς, ταξίδι στην χώρα των Καουμπόϊδων και των αγελάδων, ταξίδι στην απόλαυση του Blend και πολλές άλλες σοφιστίες αυτών που θησαυρίζουν από το κάψιμο του χαρτιού από την μία πλευρά και από την άλλη αυτών που προσπαθούν να σας σώσουν από τον θάνατο που προκαλεί αυτό χαρτί. Και εσείς στην μέση να καίγεστε ΖΩΝΤΑΝΟΙ και να βαδίζεται με αργά αλλά σταθερά βήματα προς το τέλος σας χωρίς ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ. Φυσικά όλα αυτά που διαβάσατε μέχρι και την "Πρώτη Παρθένα Νίκη για τους Ολίγους" είναι η φαντασία μου που έχει χάσει τον έλεγχο και λέει τα πράγματα όπως θα έπρεπε να είναι. Σε λίγες ώρες θα δούμε και πάλι ότι βλέπουμε δεκάδες χρόνια τώρα. Τι θα δούμε; Ένα κράτος, μια Πολιτεία που έχει αφήσει τους γυμνούς πολίτες της να καλύψουν τα πάντα με την γύμνια τους. Έχω την αίσθηση ότι κανένας δεν γνωρίζει τι ισχύει και σε ποιούς χώρους και κάτω από ποιές προυποθέσεις για την ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ. Η ψυχή μου έχει βαρεθεί να κλαίει και μου ζητά να κλάψω εγώ αυτή την φορά ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΣΤΗΝ ΕΡΜΗ ΤΟΥΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ, ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΤΟΥ ΜΕΡΓΙΑΚΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΗ.


ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
ΑΝ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑΝ ΒΑΘΥ ΩΚΕΑΝΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΝΙΓΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΩ, ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ!!!


ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ


Η ήττα των Νικητών, η Νίκη των ηττημένων και τα άλλα φαντάσματα της Πολιτικής λογικής των Ελλήνων ήταν τα βασικά σημεία και τέρατα της Κυριακής 07 Ιουνίου 2009. Οι αριθμοί ως γνήσιοι σκλάβοι των ανθρώπων πήραν και έδωσαν ότι ο ομιλώντας Αφέντης πρόσταζε κατά περίπτωση. Στον έναν οι αριθμοί έδιναν το μήνυμα "Πάρτα όλα δικά σου" μην σταματάς να τους παραμυθιάζεις χωρίς Τέλος και οίκτο. Είσαι η Δύναμη που θα κυριαρχήσει τους ερχόμενους χρόνους!!! Στον άλλο οι αριθμοί έδιναν το μήνυμα "Εάν θες να ζήσεις άσε τους άλλους να επιβιώσουν, να σου πουν τι θέλουν και αν το καταφέρεις τότε θα ζήσεις πολλά πολλά χρόνια και θα ευτύχησεις να φύγεις με το κεφάλι ψηλά". Στους υπόλοιπους οι αριθμοί ψυθίριζαν κάτι τραγουδάκια της χαράς, της λύπης, του καημού και της ελπίδας σαν αυτά που άκουγαν οι μετανάστες στην ξενιτιά μετά τον Πόλεμο του 40. Λέξεις χιλιάδες, εικόνες πολλές, ιδρώτας να τρέχει στα πρόσωπα, άνθρωποι αλαφιασμένοι, καπνογόνα, πλαστικές σημαίες, άναρθρες κραυγές και ότι άλλο πουλάει το γυαλί μέσα στα σπίτια των Ελλήνων για λίγες ώρες την Κυριακή της Λιγοκρατίας. Και μέσα στο Πανηγύρι των αριθμών οι μισοί δεν συμμετέχουν, οι άλλοι μισοί θα ξενυχτούν ψάχνοντας το Μαύρο κουτί της συντριβής των Ονείρων, των Ελπίδων, των Προσδοκιών τους για να διαπιστώσουν τι πήγε πάλι στραβά και όλα έγιναν ένα με το χώμα, την λάσπη και τα σκουπίδια της Πολιτικής που τόσα χρόνια προσπαθούμε να ξεθάψουμε, να ανακυκλώσουμε για το καλό όλων μας και δεν μπορούμε.
Απόβλητα Τοξικά μιας Κοινωνίας που το πρωί πανηγυρίζει, το μεσημέρι ξεκουράζεται και το βράδυ ονειρεύεται την Ήττα του Αντιπάλου. Όχι το Μέλλον των παιδιών δεν είναι δική μας δουλειά, είναι Θεού Θέλημα και ως τέτοιο το αντιμετωπίζουν όσοι δεν κρατούν το Δισκοπότηρο της Εξουσίας. Αυτοί που ζούν μέσα στο Παλάτι γνωρίζουν το πως θα γίνουν όλα εκτός από το ποιός τελικά θα τα καταφέρει.

Όνειρα γλυκά στους ξενύχτηδες τούτης της Πολιτικής και Καλή όρεξη στους πεινάλες αυτής της Εξουσίας.


ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΛΙΓΟΚΡΑΤΙΑΣ


Η Κυριακή του Πάσχα, η Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Κυριακή της Λιγοκρατίας.Στην χώρα που γεννήθηκε ο Λεωνίδας και οι 300, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Περικλής, Ο Κολοκοτρώνης, ο Βενιζέλος και οι άλλο 95 Σπουδαιότεροι Έλληνες έχουμε καταφέρει την κλωνοποίηση της Δημοκρατίας και τον ακρωτηριασμό της Αλήθειας μια Κυριακή κάθε 4 χρόνια περίπου. Για 1460 ημέρες περίπου βιώνουμε τον Εξευτελισμό, την Αγωνία της επιβίωσης, τον ασταμάτητο οχετό Ψεμάτων και Προσβολών ως Ένδοξος Λαός που το μόνο που θα θέλαμε είναι η Αξιοπρεπής διαβίωση σε ένα ευλογημένο τόπο σαν την Ελλάδα. Και τι λαμβάνουμε ως άρτον για να θρέψουμε τα παιδιά μας; Ατέλειωτο Ψέμα, Ανέντιμο Λόγο, Φανφάρες, Απειλές, Σκουπιδοδιάλογο και Υπερβολικό θόρυβο καθώς μιλούν όλοι την ίδια στιγμή, για να αποδείξουν τελικά τι; Ότι πρώτα Αυτοί οι 300 του Όθωνα πάσχουν από αυτά που προσπαθούν να μας πείσουν ότι πάσχουμε!!! Συμπτώματα όπως Λιγοτισμός, Ασέβεια, Αλαζονεία, Αμνησία, έλλειψη Αυτοκυριαρχίας είναι αυτά που ξεπηδούν μέσα από το ηλεκτρονικό γυαλί και λερώνουν την συνείδηση και την σκέψη ,την κρίση των Ελλήνων. Τηλεμαχίες ως στημένες σκηνές από ταινία "Προσεχώς". Είναι δυνατόν 300 ΝεοΠλούσιοι να θέλουν την εξουσία για να ξεδιψάσουν τον Εγωισμό τους, τις υλικές πείνες τους και να αδιαφορούν για το Παρελθόν, το Παρόν και το Μέλλον της Ελλάδας; Είναι πράγματι Έλληνες; ή απλά μιλούν Ελληνικά και έχουν Ελληνικά ονόματα. Είναι από τον πλανήτη Γη; ή έχουν έλθει από το διάστημα; Πως είναι δυνατόν ο φτωχός που έγινε πλούσιος ή ο πλούσιος που έγινε πλουσιότερος να νιώθουν τα εκατομμύρια των φτωχών; Πως ο λερωμένος που ζεί μέσα στις λάσπες να νιώσει τον καθαρό όταν του πετούν λάσπη και τον λερώνουν;
Τι νιώθουν; Μπορούν να βιώσουν την ανέχεια; την ανεργία; τον τρόμο της αρρώστειας; το πνίξιμο κάθε επιθυμίας που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τόσοι απλοί άνθρωποι; Χιλιάδες Ευρώ ως μισθός θάβουν την ανέχεια, 2 τετραετίες είναι αρκετές για να μην μείνουν ποτέ ξανά άνεργοι, έχουν ότι καλύτερο υπάρχει για την υγεία στην τσέπη τους και κάθε επιθυμία τους γίνεται πραγματικότητα. Άρα; τι νιώθετε Ρε; που ματώνετε εσείς; Τι τρέχει στις φλέβες σας; Πώς κλείνετε τα μάτια σας το βράδυ; Είστε Άνθρωποι; Δηλαδή θρώσκετε Άνω και αυτό είναι αρκετό; Τι είδους όντα είστε εσείς που ζείτε ως Άνθρωποι, τρέφεστε ως Άνθρωποι αλλά χρησιμοποιείτε τον Άνθρωπο ως εμπόρευμα για να αγοράσετε μια θέση στον Επίγειο Παράδεισο.
Άρα αν είστε πραγματικά άνθρωποι τότε πουλάτε τον εαυτό σας και αυτό είναι η μεγαλύτερη αρρώστεια της Εξουσίας που δεν μπορεί να αυτοκυριαρχήσει τα πάθη της ή δεν είστε Άνθρωποι και άρα "Παρακαλούμε πολύ γυρίστε στον κόσμο σας, στον πλανήτη σας, στο σύμπαν σας" διότι μολύνετε την Ζωή αυτού του Ειρηνικού και Φιλόξενου πλανήτη που οι Αρχαίοι ονόμασαν Γη.
Η Κυριακή της Λιγοκρατίας που πεθαίνει για να αυτοαποδειχθεί και καλεί εμάς τους απλούς να γράψουμε με την βλακεία μας, την αδυναμία μας, τον ρομαντισμό μας ένα ακόμα Συγχωροχάρτι για τους Κολασμένους. Ας μην ξυπνήσει κανείς εκείνη την Κυριακή, ας μείνει το χαρτί ανέγγιχτο, ας μείνουν οι Κολασμένοι γυμνοί μπροστά στον καθρέφτη τους μπας και καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν χωρίς τα Συγχωροχάρτια και την Κυριακή του Λιγοτισμού ας γυρίσουν πίσω στον κόσμο τους.

Θεέ και Κύριε φώτισε την κρίση και τα όνειρα των Αμαρτολών.
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!