Και μετά από 9 χρόνια συναντήθηκα με τον
Joshua. Ήταν μια ζεστή νύχτα του Αυγούστου που βρεθήκαμε για να πιούμε και να θυμηθούμε τα παλιά και να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας. Να είσαι καλά φίλε μου ήταν ωραία που ενώσαμε και πάλι το κουβάρι της Νεανικής ζωής μας με τον Λαβύρινθο που ζούμε σήμερα. Πρώτη του μήνα και η Καθολική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Ορίστε; Τι εννοείτε κύριε; Εγώ γουστάρω να καπνίζω και θα συνεχίζω όπου και όποτε θέλω, άκουσα κάποιον να λέει στον φίλο του, λίγο πίσω και δεξιά από εκεί που καθόμουν και εγώ με τον
Mike. Και όταν ο
Mike ρώτησε τον σερβιτόρο γιατί υπάρχουν τασάκια στα τραπέζια αυτός ανασηκώνοντας τους ώμους ερωτοαπαντώντας είπε: Δεν έχουμε ένα μήνα διορία μέχρι την οριστική απαγόρευση; Δηλαδή αυτό που οι υπεύθυνοι είπαν για συστάσεις δίχως την επιβολή προστίμου για ένα μήνα το αφεντικό του Καφέ το μετέφρασε στους υπαλλήλους του «Σε ένα μήνα θα το κόψουμε και θα δούμε...αν». Πλήρης υπακοή στους Νόμους και τις οδηγίες του Υπουργού δηλαδή... Α! Μην ξεχάσω ότι οι συνάνθρωποι μας δεν υπάρχουν όταν εμείς γουστάρουμε, όταν εμείς στεκόμαστε με τα σιδεροκούτια μας πάνω στις διαβάσεις των πεζών στα φανάρια, όταν εμείς παρκάρουμε κάθετα πάνω στα πεζοδρόμια και οι μητέρες με τα παιδιά στα καροτσάκια κατεβαίνουν στο δρόμο ή οι γεροντότεροι κοιτάζουν τρομαγμένα πώς θα κατέβουν στο δρόμο και μετά πάλι στο πεζοδρόμιο γεμάτοι φόβο μην τους παρασύρει ο άλλος Θεριακλής καπνιστής που οδηγεί με 80-90 χιλιόμετρα σε δρόμο της γειτονιάς και αδιαφορεί για το αν κάποιος κάνει το Μοιραίο λάθος και προσπαθήσει να διασχίσει τον δρόμο. Ζούμε σε μια πόλη όπου οι άνθρωποι τρέχουν έντρομοι να περάσουν απέναντι μήπως και δεν προλάβουν το φανάρι . Γιατί αν εν προλάβουν χάνουν το δικαίωμα στνην ζωή και τίθενται στην όρεξη του σιδεροκουτοδηγού...Σε πατάω ρε και έχω και δίκιο, δεν βλέπεις; Κόκκινο για τους πεζούς....ΠΕΘΑΝΕΣ!!! Ζούμε σε μια πόλη όπου όποιος κρατά ένα χαρτί, ένα μπουκάλι, ένα άδειο πακέτο τσιγάρων μπορεί να το πετάξει κάτω χωρίς κανένα, μα κανένα ενδοιασμό...Και όταν τόλμησα να ρωτήσω κάποιον Γιατί το κάνει αυτό; Τότε μου απάντησε με Διδακτικό ύφος ότι υπάρχουν οι άνθρωποι της Καθαριότητας για να καθαρίζουν, αλλιώς τι τους πληρώνουμε; Ζούμε σε μια πόλη όπου οι περισσότεροι έχουν ένα άμοιρο σκύλο ή σκυλάκι, γάτα ή γατάκι, πουλί ή πουλάκι στο μπαλκόνι Χειμώνα-Καλοκαίρι και Άνοιξη-Φθινόπωρο γιατί είναι Φιλόζωοι..όπου Φιλό βάλτε
Μα και όπου ζωοι βάλτε
λάκες!!! Δεν αντέχω μερικές φορές αδελφέ
Joshua και θέλω να πάρω τα βουνά. Είναι κάτι στιγμές που λέω: Τί είμαι τελικά Άνθρωπος με ζωώδη ένστικτα ή Ζώο με Ανθρώπινες αδυναμίες; Βοήθα
Joshua…δεν φταίει η θάλασσα που πνίγονται οι Άνθρωποι. Οι Άνθρωποι φταίνε που δεν είναι ψάρια.
Η Οικονομία, οικονοδύο, οικονοτρία και πάει λέγοντας είναι η Νέα αλοιφή Τύφλωσης του ανθρώπου που προσπαθεί να μην χάσει το Φως του και όμως τον ψήνουν τα Χαζοκούτια καθημερινά ότι οι «Αγορές κινήθηκαν θετικά» και άλλες εμετικές εκφράσεις που σκοπό έχουν να σε κρατούν σε ενφοβισμός και όχι εγρήγορση για το Τέρας της Κατάρρευσης που όλο έρχεται και ποτέ δεν φτάνει. Κατά τα άλλα ήλθε τελικά το Κινητο4 και πολλοί έτρεξαν να προϋπαντήσουν τον Μεσσία με 700 Ευρώ. Αυτοί μωρέ που κλαίγονταν ότι κάποιοι τους κατάντησαν την Γενιά των 700 Ευρώ και κλάμα οι Νέοι Έλληνες για την κατάρα που έπεσε στην χώρα. Για γέλια, για κλάματα ή για ράμματα θα μας στείλετε τελικά;
Joshua Καλό βράδυ και....Keep meeting……
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!
