ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ

Οι καρδιές χτυπούν, τα μάτια παίζουν, οι εικόνες περνούν από το πίσω μέρος του εγκεφάλου αφήνουν τα μηνύματα που κουβαλούν και χάνονται μέσα στον σκοτεινό θάλαμο του κρανίου. Πρωί Σαββάτου και ο ήλιος είναι ψηλά. Zεστός, λαμπερός και φιλικός συνεχίζει την πορεία του. Η θάλασα ήρεμη κουβαλά στις ράχες της βάρκες, βαρκούλες, μικρά ή μεγαλύτερα πλοιάρια, ακριβά ή φτηνά. Η παρέα είναι καλή και ο καφές πίνεται με αργό ρυθμό αφού ο λόγος δίνει και παίρνει. Οι σχέσεις των ανθρώπων έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στην κουβέντα. Είναι φανερό ότι όπως το γυαλί όταν σπάσει δεν θα γίνει ποτέ όπως ήταν πριν έτσι και μιά σχέση που σπάει δεν θα γίνει ποτέ όπως ήταν πριν. Πολλοί παράγοντες δεν το θέλουν και προσπαθούν για να μείνουν τα συντρίμια σκόρπια και τελικά φαίνεται να το επιτυγχάνουν. Χτυπά το κινητό, το συναίσθημα, η ένταση από το σπασμένο γυαλί είναι αισθητά. Ο φίλος μου φαίνεται ενοχλημένος και μιλά απότομα. Απότομα τερματίζεται και η συνομιλία του. Δίπλα μου κάθεται ένα ζευγάρι φίλων που δεν έχει φτάσει στο ράγισμα ή το σπάσιμο και εύχομαι να μην φτάσουν ποτέ. Τελικά τι θέλουμε; Έρωτα ή ερωτική πράξη; Τι ακριβώς μας λείπει; Ο Ανθρωπος για να συμβιώσουμε ή η Ανθρώπινη διαβίωση; Τι θα μας κάνει ευτυχισμένους; Η ποσότητα ή η ποιότητα; Σε ποιόν δεν μπορούμε να αντισταθούμε; Στο Πνεύμα ή στην Σάρκα; Είναι σίγουρο ότι, όταν δεν απειλούμαστε από τις καιρικές συνθήκες και το σώμα αισθάνεται άνετα τότε αρχίζουμε την φιλοσοφία, την παραφιλολογία, τον σκεπτικισμό και την αμπελοφιλοσοφία αναζητώντας απαντήσεις στα πανάρχαια ερωτήματα του είδους των Ανθρώπων. Ενώ τα άλλα είδη αυτού του πλανήτη συνεχίζουν το αιώνιο αγώνα τους για επιβίωση. Αίσχος και Οργή για αυτούς που σκοτώνουν τα δελφίνια σε ετήσια γιορτή στις Σκανδιναβικές χώρες, για αυτούς που σκοτώνουν ζώα για να ντύσουν με γούνες τις γυμνές από μυαλό και συναισθήματα κυρίες του κόσμου, για αυτούς που θεωρούν άθλημα το κυνήγι των ζώων και πτηνών του Ουρανού και για όλους αυτούς που έχουν αρωστημένα συμπλέγματα ανωτερότητας που τα εκφράζουν σκότωνοντας με διάφορους τρόπους μικρά ζώα των πόλεων. Όταν ήμουν μικρός πίστευα ότι όλα τα ζώα έχουν ψυχή όπως οι Άνθρωποι. Τώρα πιστεύω ότι έχουν ψυχή και πόνο που τους προκαλεί αυτή η διαρκής και απρόκλητη επίθεση που δέχονται από εμάς τους Ανθρώπους. Σεβασμός για κάθε μορφή ζωής και Αγάπη για τους συνεπιβάτες μας στο όχημα που λέγεται "πλανήτης Γη". Το μόνο "έγκλημά" τους είναι ότι δεν μιλούν με τον ανθρώπινο λόγο. Αγαπήστε τα Ζώα είναι οι μόνοι Τωρινοί, Μελλοντικοί και Παντοτινοί Φίλοι μας...

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!