Ήταν ένας λαός που είχε Πολιτισμό, Ιστορία, Δόξα και Φιλοσοφία. Αυτός ο λαός είχε Αγάπη για την Φύση, τα ζώα και τον αθλητισμό. Έτσι γύρω στο 776 Π.Χ άρχισε τις αθλητικές συναντήσεις με τους λαούς άλλων Αρχαίων μικρόκοσμων (Πόλεων) κάπου εκεί στην Αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα. Οι Ολυμπιάδες βάδισαν μέσα στην θύελλα των Αιώνων και έφτασαν στον 21ο Αιώνα. Αυτό όμως που έγιναν δεν θα μπορούσε να δεί κανένας ως όραμα ή προφητεία στους προηγούμενους αιώνες. Το απόλυτο θέατρο του Παραλόγου, της Βιοχημείας, της Γεννετικής, του Απόλυτου χρήματος και της Τεχνολογίας. Κάποτε υπήρχε ο κλάδος ελαίας ως Ιερό έπαθλο για τον νικητή και τώρα υπάρχει η επιταγή, η συνέντευξη, η περιφορά ανά τον πλανήτη ως αξιοπερίεργο θέαμα, η διαφήμιση. Καρναβάλι υποκρισίας, της δήθεν Καθαρότητας του πνεύματος, του σώματος και της ψυχής. Το απίστευτο Αίσχος συμφιλίωσης των Λαών με εχθροπραξίες την ημέρα της Τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Με πολέμους που μαίνονται στα 4 σημεία του ορίζοντα και την φτώχεια των Λαών να θερίζει σαν την Πανούκλα του Μεσαίωνα. Άραγε τι έγινε εκείνος ο Λαός; Ποτέ δεν ακούστηκε, δεν γράφτηκε στην Παγκόσμια Ιστορία ότι χάθηκε, εκκαθαρίστηκε ή αφανίστηκε αυτός ο Λαός αλλά δεν τον βλέπω πουθένα, όπου και να γυρίσω το βλέμα μου. Στον δρόμο, στα κτίρια, στους Εθνικούς δρόμους, στα μαγαζιά στις δημόσιες υπηρεσίες, στα αυτοκίνητα, στις μηχανές, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στις διακοπές, στην εργασία, ΠΟΥΘΕΝΑ!!! Γιατί όλοι έφυγαν και με κάνουν να νιώθω τόσο ΜΟΝΟΣ, ΘΛΙΜΕΝΟΣ, έτοιμος να βάλω τα κλάματα. Που είναι η Αγάπη για την Φύση, τα ζώα και τον αθλητισμό;;; Ο σεβασμός για τον Ανθρωπο και όχι για αυτό το ον που βαδίζει με σκυφτό το κεφάλι το "Κατωθρωποειδές" πού είναι; Ας αγωνισθούμε Καθαροί από Απληστία, Κακία, Ασέβεια και άλλα αναβολικά της ζωής που ζούμε κάθε ημέρα για να κερδίσουμε την Ολυμπιάδα της Ανθρωπιάς και της Ποιότητας ζωής που Όλοι μας ευχόμαστε να είχαμε αλλά ποτέ δεν κατεβήκαμε στον αγωνιστικό χώρο για να την διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε την Ιερή κλάδο ελαίας.
Το Τέλος δεν έρχεται ποτέ μόνο του, Εμείς το φέρνουμε!!!
ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΕΙΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ!!!
1 σχόλιο:
τέλος..
αλήθεια πότε έρχετε το τέλος; το τέλος θα πρέπει να είναι η εκπλήρωση ένος στόχου, τέλος προσωρινό, μέχρι την ανακοίνωση του νέου στόχου κ νέων προσπαθειών επίτευξης. Η λέξη τέλος πάντα μου "φέρνει" αρνητικές σκέψεις, συνήθως, για πράγματα που δεν ολοκληρώνονται. Το μόνο θετικό που βρίσκω στην λέξη "τέλος" είναι η απόφαση για αλλαγή πλεύσης, αλλαγή γενικότερη (είναι αυτό που λέγαμε παραπάνω-για νέους στόχους. Φαντάσου λοιπόν όλοι οι στόχοι σου, που στην περίπτωση των υπεραθλητών μας, συνήθως φέρουν χρυσά μετάλια (...κ χρυσό στις τσεπες με χρυσά συμβόλαια), ξαφνικά να σκορπούν στην ψυχρή ανακοίνωση του "πιάστηκε ντοπέ". Η ματαιοδοξία του αθλητή κ το "ξεμπρόστιασμα" από έναν λαό. Το άσχημο είναι ότι-πλέον- στο άκουσμα ενός γεγονότος, αυτός ο ΛΑΟΣ πλέον κουνά συγκαταβατικά το κεφάλι του...κ το "τέλος" χάνει την αξία-χάνει την έννοια της ολκλήρωσης του στόχου.
Ευχαριστώ,
zico
Δημοσίευση σχολίου